Zaterdag 16 mei

Heerlijk geslapen, zo lekker rustig dat het hier is. We zijn wel iets na zeven uur wakker doordat iemand zijn generator aanzet. Geeft niets, we wilden toch op tijd gaan rijden.

 

Na het ontbijt blijkt dat pa nog maar net wakker is. Wij zoeken daarom de speeltuin nog even op en brengen een bezoekje aan het meer, een inham van Kootenay Lake. Ook hier is het heerlijk stil. We genieten van het uitzicht en wanneer we teruglopen kom ook pa eraan. We bezoeken weer eventjes de speeltuin waarna we naar de campers teruglopen en de camping verlaten. Makkelijk, er is niets aangekoppeld dus we kunnen zo weg.

 

We rijden richting Balfour, waar we met een boot Kootenay Lake over moeten. Deze overtocht duurt 30-35 minuten en is gratis, omdat hij deel uitmaakt van het wegennet. Omdat het Information Centre gisteren al gesloten was hebben we geen schema van de overtochten. We komen om 9.40 bij de boot aan en lezen dat om 9.50 de volgende afvaart is, de volgende is pas om 11.30! Nou, dat is maar net op tijd! We mogen dan ook bijna gelijk doorrijden. Op de boot nog even de propaan tank dichtdraaien en daarna lopen we naar boven. Thijmen en ik blijven boven binnen zitten, de rest loopt door naar buiten. Het ziet er wel mooi weer uit, maar er staat een koude wind over het meer. Tessa is dan toch ook vlug weer binnen. Niet veel later volgen de heren ook en worden gelijk om koffie gestuurd. Beneden is er een klein buffetje. We genieten van het uitzicht over het water met de bergen op de achtergrond. Een plaatje.

 

Veel te vlug zijn we dan ook al aan de overkant. Hup, de camper weer in en niet veel later rijden we de boot al weer af. Bij de eerste de beste benzinepomp stoppen we. Dit keer  geen grote keten, maar iemand met nog een eigen pomp. Zo te zien is deze vloer ook niet waterdicht. Het heeft hier wel wat.

 

Het blijkt dat het goed is dat we hier nog hebben getankt, de volgende zien we pas 50 kilometer later.

 

De propaan tank wordt weer open gedraaid en we zijn op pad. De weg volgt helemaal het Kootenay Lake. We mogen er maar 60 km/u omdat ze aan de weg bezig zijn. De weg heeft heel veel bochten, een hele slinger weg waar we ook nog regelmatig stijgen en dalen. Maar het is helemaal de moeite waard.

 

Bij Boswell passeren we het glazen huis, een huis gemaakt van flessen en wat nu een toeristische attractie is. We stoppen heel even, maar besluiten dat we de moeite niet waard vinden om te bezoeken. Dus karren maar weer.

 

Net voor Creston stopt het meer en  wordt het dal een grote vlakte met landbouw. In Creston stoppen we even bij de plaatselijke hardware store om een bijl te kopen. De mevrouw achter de kassa vraagt of we de Blossom parade hebben gezien? Niet dus. Het is nu net afgelopen, jammer.

 

Wanneer we door Creston lopen zien we wel dat het nog heel druk is. In een zijstraat is iets van een braderie aan de gang. We parkeren de campers bij de supermarkt en ik ga met Tessa en Thijmen even naar binnen voor een paar kleine boodschapjes. We kopen ook nog een emmertje met twee schepjes. Frank maakt ondertussen gekookte eitjes en wanneer ik terug ben kunnen we lunchen. Na de lunch lopen we het stadje in. Een erg leuk stadje met grappige winkels. We lopen over de braderie en pinnen nog geld. We zien een oude brandweerwagen rijden die nog door paarden werden getrokken en nog een andere mooie oude brandweerauto.

 

Langzaam lopen we weer terug naar de campers om weer verder te rijden. We rijden in een stuk door naar Cranbrook. Deze weg is minder interessant en eigenlijk best wel saai. Er is ook niet leuks om even te stoppen. Wel rijden we van de Pacific Time Zone in de Mountain Time Zone, wat betekent dat de klok een uurtje vooruit moet. We hebben nu een tijdsverschil van 8 uur met Nederland (ipv 9 uur).

In Cranbrook bezoeken we nog even de supermarkt, ik had eerder water met bubbels gekocht ipv gewoon water, en we halen nog even koffie in de Starbucks.

 

Daarna rijden we door naar Fort Steele. Hier is een openluchtmuseum dat we morgen willen bezoeken. We rijden de camping op en eten soep met brood. Geen zin om te koken en om iets te eten moeten we terugrijden naar Cranbrook. Daar hebben we geen zin in. Na het eten lopen we nog een rondje over de camping, naar het paardje en de emoe die hier lopen.

 

Nadat Thijmen en Tessa op bed liggen werk ik het reisverslag bij. Ik loop al weer een paar dagen achter. Oei, we hebben zoveel gedaan.....

Campground: Fort Steel Resort & RV Park

Waar? Fort Steele

Aantal gereden kilometers: 212,8

Gereden tot nu toe: 1110,8